Het Groningse jeugdtheatergezelschap De Citadel speelt op Festival Noorderzon zijn allerlaatste voorstelling: Nukka wil naar huis. Vanwege wegvallende subsidies sluit het gezelschap per 1 januari 2013 zijn deuren.
De Citadel vervulde ruim twintig jaar de jeugdtheaterfunctie voor de noordelijke provincies. De afgelopen vier jaar haalde het gezelschap 17,2 % aan eigen inkomsten, terwijl het ministerie van OCW 17,5 % voorschrijft. Daarmee voldoet het gezelschap niet aan de entreetoets die vanaf 1 januari 2013 geldt voor te subsidiëren jeugdgezelschappen en verliest het gezelschap vijf ton subsidie. ‘Daardoor is het onmogelijk geworden om te blijven bestaan’, aldus artistiek leider Rob Bakker.

Waar veel theatergezelschappen hun verlies moeten slikken, heeft jeugdtheatergezelschap Het Houten Huis dubbel gewonnen: begin augustus kende het Fonds Podiumkunsten het beeldende muziektheatergezelschap uit Edam al 371.35,00 euro toe en afgelopen maandag adviseerde de Raad voor Cultuur het gezelschap bovendien als jeugdvoorziening voor de regio noord in de stad Groningen te subsidiëren met 500.000 ton.

Steunend op een stok vertelt een Amerikaanse bibliothecaris dat hij afstamt van het Huis van Osman. Als de geschiedenis anders was verlopen, zou hij nu sultan van Turkije zijn geweest. In hem bestaan twee werelden: die van oost en die van west, die van het christendom en die van de islam, die van ‘wij’ en die van ‘zij’. ‘Maar’, concludeert hij, ‘als een Amerikaanse bibliothecaris en een Turkse sultan één en dezelfde persoon kunnen zijn, dan bestaat er geen wij en zij.’

Het Utrechtse Festival aan de Werf ‘toont voor de laatste keer zijn spieren’, aldus artistiek directeur Rainer Hoffmann. Volgend jaar fuseert Festival aan de Werf met Springdance, maar komende week toont het festival nog één keer zijn huidige glorie.

We zijn honderd of duizend jaar in de toekomst. Het precieze tijdstip doet er niet toe, de mens heeft de aarde uitgeput. De rijken zijn met een shuttle op zoek gegaan naar een andere planeet. Op de plek waar wij in 2012 leefden, probeert een kleine groep te overleven in de vergiftigde en levensbedreigende wildernis.
In een kraakwitte nederzetting houdt een luchtsluis de ziekteverwekkende bacteriën van flora en fauna buiten de deur. Strenge regels over voedsel, veiligheid en arbeid beschermen een viertal survivers. Maar door het onverwachte sterven van hun leider loert het grootste gevaar niet buiten, maar binnen de muren van de nederzetting. Het water en kunstmatige voedsel zijn op. Een machtstrijd breekt los, met wantrouwen en oplichterij als gevolg.

Waar vind je in het theater ongeëvenaarde fysieke virtuositeit? En dan geen simpelweg knap uitgevoerde bewegingen, acrobatische toeren of danspasjes, maar griezelig perfecte goocheltrucs, verbluffende slapstick en onmogelijke capriolen. Waar wordt ècht dwars door de buik van een tegenspeler heen gesprongen, zonder dat het publiek begrijpt hoe dat in vredesnaam kan?

Een massa lichamen beweegt in slow motion naar de jongen toe. Vijftien paar handen grijpen hem vast en tillen hem op. Hij krijgt een broek en een overhemd aangetrokken. De jongen stribbelt tegen, maar verliest de strijd. Er wordt een dertigtal stropdassen om zijn nek geslingerd en hij wordt voor een megafoon geduwd. Populistische retoriek klatert uit zijn mond.
‘Een populist wordt gemaakt door de massa’, lijkt dit beeld uit de voorstelling Allemaal Afrikanen van Yahya Gaier te vertellen. Tijdens het Ro Festival dat komend weekend plaatsvindt in de Rotterdamse Schouwburg gaat deze geëngageerde voorstelling met zestien Rotterdamse jongeren tussen de 15 en 29 jaar in première.

Tussen een rij witte vilten huizen rijdt traag een ouderwetse, donkerblauwe kinderwagen. Een poosje later schuifelt een hoogbejaarde vrouw voorbij op haar sloffen, gevolgd door een grote, buikschuivende baby. Een waslijn met rompertjes en steunkousen, een driewieler en een rollator passeren de revue. En daarmee is de theatrale code van BeBieBoem van Theatergroep Kwatta gezet. In een beeldgedicht op muziek tasten ‘net op de wereld’ en ‘bijna ter ziele’ de grenzen van elkaars kunnen af.

In Rotterdam beginnen jeugddansgezelschap Meekers, Theatergroep Max. en Theatergroep Siberia een nieuwe organisatie, onder de voorlopige werktitel ‘Maas’. De drie gezelschappen nemen hun intrek in het pand De Gouvernestraat in de binnenstad van Rotterdam (het voormalige Lantaren/Venster)en zullen naast een producerende functie van theater en dans voor jong publiek een programmerende functie op zich nemen. Artistiek leider van Theatergroep Max., Moniek Merkx, gaat de nieuwe organisatie leiden, Arthur Rosenfeld van Meekers en Jolanda Spoel van Theatergroep Siberia worden onderdeel van het artistieke team. Spoel zal bovendien de verantwoordelijkheid krijgen voor de programmering.