Tussen een rij witte vilten huizen rijdt traag een ouderwetse, donkerblauwe kinderwagen. Een poosje later schuifelt een hoogbejaarde vrouw voorbij op haar sloffen, gevolgd door een grote, buikschuivende baby. Een waslijn met rompertjes en steunkousen, een driewieler en een rollator passeren de revue. En daarmee is de theatrale code van BeBieBoem van Theatergroep Kwatta gezet. In een beeldgedicht op muziek tasten ‘net op de wereld’ en ‘bijna ter ziele’ de grenzen van elkaars kunnen af.
Theatergroep Kwatta zelf is net tien jaar op de wereld en dreigt door de kunstbezuinigingen ter ziele te gaan. Van de twee jeugdgezelschappen in het oosten van Nederland met rijkssubsidie (Kwatta uit Nijmegenn en Sonnevanck uit Enschede) zal er in 2013 één afvallen. Aangezien volwassengezelschap Oostpool Jeugdtheater Sonnevanck als samenwerkingspartner verkoos, verkeert Kwatta in een onzekere toestand. Het woord is nu aan de Raad voor Cultuur die de komende maanden de ingediende aanvragen zal beoordelen.
In BeBieBoem heeft niemand het woord, de voorstelling is louter beeld en beweging. Agnes Bergmeijer wiebelt onzeker op haar benen als oude dame en Jawi Bakker krabbelt met wankele knieën de eerste babypasjes. De twee Kwatta-acteurs bewegen contentieus en overtuigend. Met gepaste traagheid tonen ze de symmetrie waarmee piepjong en stokoud zoeken naar houvast. Subtiel nemen ze de typische baby- en bejaardenmotoriek van elkaar over in een spel waarin tijd en leeftijd door elkaar beginnen te lopen. Dat resulteert in een vermakelijke choreografie van geestige kapriolen. Neuzen blijken te piepen en met een wandelstok blijk je een ander prima ten val te kunnen brengen. Het jaren van elkaar verwijderde koppel beleeft aan de ontdekkingstocht een buitengewoon plezier. De op band opgenomen babylach die zowel speelt wanneer de oude dame als wanneer de baby lacht, is hilarisch en aanstekelijk.
Maar de poëtische traagheid van de voorstelling werkt op den duur belemmerend. De keurige controle waarmee de twee acteurs hun babyslapstick uitvoeren mist dynamiek en variatie. Eindeloos laten ze elkaar op dezelfde manier schrikken en nergens worden de grenzen van hun fysieke en mentale krachtmeting opgezocht. Daardoor blijft het thema aan de oppervlakte en houdt de voorstelling iets braafs.

Theatergroep Kwatta. Regie: Josee Hussaarts. Gezien: 19/2. www.kwatta.info

3 sterren