Brechtje Zwaneveld

Vijf mannen kijken geconcentreerd naar een klankschaaltje in de hand van één van hen. In hun midden prijkt een cello getooid met strooien hoed. Het schaaltje brengt zijn ijlste geluid voort en het verstilde startschot van een uiterst kolderieke en ontroerende voostelling is gegeven.

Mythologische klassiekers voor kinderen; Simon van der Geest bewerkte de Odyssee en de Edda. ‘Oude verhalen moet je nooit een ‘modern jasje’ geven, zoals sommigen beweren. Je moet ze afpellen tot je uitkomt bij de kern van ons mens-zijn.’
Simon van der Geest (1978) is een van de belangrijkste schrijvers voor jeugd van zijn generatie. In 2011 werd zijn bewerking van Homeros’ Odyssee, Dissus, bekroond met de Gouden Griffel; in 2013 viel Spinder dezelfde bekroning ten deel. Nu brengt Theatergroep Kwatta Dissus uit als muziektheatervoorstelling. In dezelfde periode speelt Theater Gnaffel zijn toneeltekst Gedonderdag, een bewerking van de Edda, de verzameling mythologische verhalen uit het Noorden van Europa.

Regisseur Paul Knieriem sprak afgelopen september de Staat van het jeugdtheater uit in De Krakeling in Amsterdam. Zijn visie op de vraag : ‘Hoe staan we ervoor met z’n allen? Wat is er aan de hand? En wat kan er beter?’ - zoals naar zijn zeggen de opdracht luidde voor de Staat - ademt een wens om toch vooral niet dogmatisch te zijn. Een wens die hij ook hanteert in zijn eigen zoektocht als regisseur van zowel jeugd- als volwassenvoorstellingen.
Door Brechtje Zwaneveld

Daar sta je dan, achter de tafels vol champagneglazen, keurig in kostuum: te wachten tot de receptie begint en het gezelschap arriveert. Wie zou zich niet vervelen? Dan is een beetje lol maken met elkaar geen gek idee. Een beetje dollen, een beetje plagen, een treiterijtje hier en daar, maakt niet uit joh. Als iedereen maar gewoon ‘gezellig meedoet’.

Rudolphi Producties koos afgelopen ITs Festival de drie beste korte voorstellingen van afstuderende makers en bracht ze als winnaars samen in een aangenaam verrassende toneelavond.
Om te beginnen is daar NXT LVL, een ijzersterke live videogame van drie acteurs die afstudeerden aan de Toneelacademie Maastricht. Het geheel is ingebed in een ietwat gezocht verhaal over een met pi en oneindigheid dwepende God, maar het drietal speelt een verdomd aardig robbertje houterige gamefiguren weg. Hun loopjes - beperkt tot heen en weer bewegen voor een videoscherm - en monotone ‘game-oneliners’ (you will feel the fury of my fists) versmelten moeiteloos met de bewegende gameachtergronden van spacestation ‘under attack’, ingewikkeld gangenstelsel en minecraft-omgeving.

‘De tekeningen van Max Velthuijs hebben een bijzondere melancholie. Kikker en zijn vriendjes leven in een simpele wereld, maar ondertussen is wat ze meemaken helemaal niet zo mooi en simpel. Die poëzie probeer ik te vangen’, vertelt Fons Merkies.
De bekende filmmuziekcomponist (van o.a. De Poolse bruid, Alles is familie en jeugdfilms als Brammetje Baas) regisseert de laatste jaren zo af en toe familiemusicals bij Theater Terra ( o.a. De gebroeders Leeuwenhart, Dribbel). Dit seizoen regisseert hij de jubileumvoorstelling Kikker is jarig.

Vragen over vergankelijkheid, loslaten en troost; De dunne draad van het leven wordt op Cultura Nova kernachtig geraakt in prikkelende ervaringen op onverwachte locaties.

Peter van Heeringen staat met zijn armen over elkaar. Hij draagt een grijze, gebreide coltrui van het suffige soort en zijn blik is ‘op zijn hoede’. Maar om zijn mond speelt een klein, nieuwsgierig lachje. Hij kijkt naar Majd Mardo, zwarte krullen, rugzak om, blik naar beneden, defensief. De lucht is geladen en wat zal volgen is onvoorspelbaar. De twee acteurs spelen respectievelijk een mentor en een radicaliserende leerling. Hun relatie is explosief en het is de vraag of de mentor de juiste houding weet te vinden om door de verdedigingsmechanismen van de miskende leerling heen te beuken.

Met haar tengere meisjeslichaam en doorleefde mimiek riep Sophie Warnant in Bekdichtzitstil een jongetje in het leven dat evenveel afkeer als medeleven afdwingt. Ze won voor deze rol een Zilveren Krekel, waarmee ze een van de kanshebbers is voor de Gouden Krekel 2014 in de categorie ‘beste podiumprestatie’.

Door Brechtje Zwaneveld