Recensie Enkele reis Mars van Oorkaan

gepubliceerd in: 
NRC
gepubliceerd op: 
25/01/2015

Op het podium staat een dikbuikige, witte raket. Daaruit klinkt muziek. Mooie, serieuze, laag-echoënde muziek. Dan ontdekken twee mannen het gevaarte. Er volgt een slapstickscène met geklop op ’t raketdeurtje en een ladder om mee binnen te komen en er blijken nog meer mannen te zijn om mee op ruimteavontuur te gaan.
Het eerste half uur van deze muziekvoorstelling voor kinderen is uiterst moeizaam. Dat wil zeggen: visueel en dramaturgisch. Want met Calefax zit het muzikaal meer dan goed. Het rietkwintet speelt wonderschoon. Maar waarom het vijftal muzikanten zo lang in de raket moet zitten, waardoor er behalve wat gedoe achter de raampjes niets anders te zien is dan de buitenkant van het decorstuk, is raadselachtig. Want deze topmusici verstaan met hun instrumenten in de mond uitstekend de kunst van het acteren. Als zij met zelfgemaakte blaasorgels als zuurstofflessen op hun rug de raket verlaten, ontstaat er een magische versmelting van ijle klank, beeld en acteerprestatie. Met werken van o.a. Stravinsky en Schumann wordt de piepende, zoemende en krakende vreemde planeet onderzocht en bevochten. De angstige, nieuwsgierige en vastberaden uitdrukkingen op de gezichten van de musici raken precies de juiste toon in samenwerking met de spannende muziek, het bewegen en haperen van ledematen valt wrang in de passende, originele arrangementen voor hobo, klarinet, basklarinet, saxofoon en fagot. Op deze momenten wordt voelbaar wat de kracht is van een muziekvoorstelling voor kinderen omdat de muziek onmiddellijk toegankelijk wordt en tegelijk tot haar volle recht komt.
Het is jammer dat deze associatieve magie tussen spel en klank slechts bij vlagen wordt bereikt. De voorstelling zit teveel vast in een magere anekdote over de rode planeet die lelijk geluid voortbrengt en er uiteindelijk in slaagt om met een listige opblaaswolk zich de harmonische klanken van de ruimtevaarders toe te eigenen. Zo’n flauw verhalend aspect hebben deze musici niet nodig. Hun muzikale en fysieke uitdrukkingsvermogen geeft ruimte aan verbeelding en raakt wezenlijke emoties die elke anekdote hemelhoog overstemmen.