Brechtje Zwaneveld

Uit alle rondavels en huisjes van Hamburg, een klein Xhosa-dorp in de provincie Oost-Kaap van Zuid-Afrika, komen jongeren aangelopen. Ze verdringen zich voor de houten deuren van de town hall. Daarbinnen repeteert acteur Macebo Mavuso, bekend van een veelbekeken soapserie. Hij speelt nu in de Nederlands/Zuid-Afrikaanse theatervoorstelling Red earth revisited waarvan over enkele dagen gratis try-outs zijn. Op 4 november is de Nederlandse première in de Krakeling in Amsterdam.

Kymani, het verhaal van een drummer heet de nieuwe jeugdvoorstelling van choreograaf Jan Linkens bij het Internationaal Danstheater. En dat is de voorstelling ook: een verhaal. Verteld in dans.

Michael Sastrowitomo opent met een dynamische solo, begeleid door twee weergaloze Afrikaanse percussionisten (Moussé Pathé M’baye en Pape Amadou Seck). Dan verdwijnt het Afrikaanse duo achter een wapperend gekleurd doek en zien we een in donkerblauw gekleed Hollands, blond stel aan een tafel. Na een mooi, liefdevol duet met veel benen en armen draaiend in de lucht, verdwijnen ook zij weer achter het doek en wordt de in oranje geklede Kymani uitgewuifd door een eveneens in oranje geklede danseres.

Achterin de witte ruimte gaat een piepklein luikje open. Een wit kroezenkopje verschijnt. Mèèh, blaat het witte schaapje, terwijl ze naar voren kruipt op haar zwarte pootjes. Dan staat ze op en zingt: ‘Ik lig al in bed/maar de zon is nog op/en ik vind het gemeen/ dat ík nou alleen/ in bed lig met dichte gordijnen.’

Andreas Denk schuifelt tussen de schragen vol boeken. Hij is in de bieb. In zijn hand een plastictas van de Hamsterweken. Vlak voor sluitingstijd komt er nog iemand binnen: Jordi Casanovas kruipt onder een bureau met computer. Dan sluit de bieb en komt er een deken uit de Hamsterwekentas waaronder Andreas Denk zich verstopt: een nacht vol avonturen volgt.

Het experiment heeft iets gewaagds: Shakespeares Macbeth inkorten en vermengen met moderne dans voor jongeren vanaf vijftien jaar. De ondertitel van de voorstelling van de Toneelmakerij en ICKAmsterdam, blood on the dancefloor, ruikt naar een stampend dansfeest, naar de machtsgruwelen van ‘jong’ en ‘nu’. Maar behalve dat de mannen baarden dragen en Majd Mardo Macbeth speelt als een zelfverzekerde ‘gast’ heeft deze Macbeth erg weinig met ‘nu’ te maken.

Edward Albees Wie is er bang voor Virginia Woolf bewerken voor kinderen vanaf zes jaar – dat getuigt van bewonderenswaardige lef. Moniek Merkx, artistiek leider en regisseur van Maas theater en dans bracht het wereldberoemde ‘ruziestuk’ bijna schetsmatig terug tot een klein uur. Martha en George worden Virginia en Wolf, getrouwd, erop uit om elkaar met woorden te vernederen tot op het bot; Nick en Honey worden ‘de buren’, jong, zwijgend, zich uitend via dans.
Het geheel speelt zich af tussen de berkenbomen, in een sprookjesbos. Er worden veel te veel spekkies gegeten, Virginia jongleert met scheldwoorden dat het een lieve lust is en het liedje ‘Ben niet bang voor de boze wolf’ functioneert soms als bezweringsliedje en dan weer als pesterijtje.

Bij binnenkomst staat MC Vincent van der Velde midden in de ruimte op een verhoging. Het publiek heeft zojuist ingelogd op het wifi-netwerk van de voorstelling om tijdens de voorstelling berichtjes te kunnen sturen. Er dreunt een verzengende beat uit de boxen en de MC laat de ruim honderd jongeren die het publiek domineren in cirkels door de ruimte om hem heen lopen. ‘Ik voel energie, jullie energie!’ roept hij door de microfoon. De beat zwelt aan en iedereen springt mee, de handen omhoog. ‘Wij maken deze voorstelling met zijn allen!’ verkondigt de MC.

‘Tsja, dat zit er dik in’, zegt Iwan Olsen als hij druipnat thuiskomt omdat-ie in de vijver is geskateboard en zijn moeder vreest dat ‘de boel nog eens overstroomt’. Iwan Olsen wordt gepest op school en vindt thuis niet bepaald veel troost: zijn vader noemt hem een slapjanus en ‘iel als een aal’. Iwan Olsen heeft geen spierballen maar ‘vogelpoepies’, hij kan niet ver-spugen of voetballen en de grote jongens die wel spierballen hebben gooien elke dag water in zijn broek. Ze noemen hem Pudding Tarzan.

Raad eens hoeveel ik van je hou van Theater Terra is in de categorie lief, bravig kleutertheater een absolute topvoorstelling.